Yusuf, daha ne olduğunu anlamadan, saniyeler denecek kadar kısa zamanda oğlunun havalandığını gördü. Aklı durdu...
Köyde, Hafise Kadın kendini zaman geçirmek için avutmaya çalışa bile zaman geçmiyordu. Çocuklarından bir haber almak ümidi ile uçan kuşlarla konuşmak istiyordu. Ama nafile. Ortalıkta hiç kuş yoktu. Belki de yüreğinin darlığı, kuş görememiş olmasındandı.
Şantiye bir anda karıştı. Yusuf, trafonun tepesinden nasıl indiğini hatırlamıyordu. Kendi çocuğunu nasıl bu şekilde tehlikeye atabilirdi. İşe yeni başlamıştı. Onun bu işi öğrenecek daha çok zamanı olmalıydı. Arkasından trafoya çıkmasına izin vermemeliydi. Nerede kalmıştı yılların çalışma deneyimi? Aklı tekrar durdu...
