Dibine düşmüş bir yalnızlıktı kaderimiz Alnımızdaki yazgıya düz cetvel tutamadık Kanıksadık Bir tohumduk aynı filize yüz süren Meyvesi tek elma bir ağaçtık belki de Farkındaydık -Yarısı doğu- -Yarısı batı- Geriye kalanlar ağacın solgun yapraklarıydık Düşerken gideceği belirsiz nehirde birer yolcu Yaşa(ma)dık -Gökten hiç elma düştü
